Objectieve en subjectieve veiligheid

Dalende criminaliteitscijfers vertalen zich niet altijd in een verbeterde veiligheidsbeleving bij burgers. Dit spanningsveld tussen objectieve feiten en subjectieve ervaringen vraagt om aanvullende methoden om veiligheid effectief te meten.

Veiligheid is een samenspel van bedreigende en beschermende factoren. Terwijl bedreigende factoren, zoals criminaliteit en maatschappelijke spanningen, het gevoel van onveiligheid versterken, dragen beschermende factoren bij aan een verhoogd gevoel van veiligheid. Bijvoorbeeld sociale cohesie. Deze beleving van veiligheid kan sterk variëren, waarbij zowel individuele ervaringen als gemeenschapsfactoren een rol spelen.

Behoefte aan eenduidigheid

Sinds 2013 helpt de ‘Tafel van Twaalf’, een instrument van het CCV, beleidsmakers bij het in kaart brengen van subjectieve veiligheid. Maar er ontbrak een geïntegreerd model. Een model dat feiten en gevoel combineert en effectiviteit van interventies en smart city toepassingen onderling vergelijkbaar maakt.

Gemeenten hebben daar behoefte aan, omdat zij voor hun datagestuurde aanpak nu gebruik maken van zowel landelijke als lokale gegevensbronnen, die onderling niet helemaal ‘compatible’ zijn.

Nieuw model

Daarom zijn gemeenten Apeldoorn en Eindhoven een samenwerking aangegaan met het CCV. En er is afstemming met Politie in een begeleidingsoverleg en met het CBS overleg over kansen en mogelijkheden ten aanzien van data uit de Veiligheidsmonitor.

Het doel? Een nieuw model ontwikkelen dat cijfers over feitelijke veiligheid combineert met veiligheidsbeleving. Dat vraagt onder meer om een (centraal) gecoördineerde standaardisatieslag.

Meer weten? Leden van het kernteam van ICSS brengen je graag in contact met de betrokkenen bij dit onderzoek.